sobota, 8 grudnia 2012

Nusia się chowa

Tytuł: Nusia się chowa
Autor: Pija Lindenbaum
Wydawnictwo: Zakamarki



Streszczenie: Nusia lubi chodzić do swojej koleżanki Helenki. Helenka nie chodzi do przedszkola tylko przychodzi do niej duża dziewczyna i opiekuje się nią i jeszcze dwoma dzidziusiami. Opiekunka Puma rysuje dziewczynkom na rękach różne ludziki, podoba jej się wiaderko Nusi i umie robić wiele rzeczy.
Pewnego dnia Puma położyła dzidziusie spać a dziewczynki poprosiła, żeby do nich nie wchodziły. Helenka jednak idzie do ich pokoju, potrząsa łóżeczkiem żeby się obudziły, rysuje po ich główkach, zawija je w koc żeby wyglądały jak hot-dogi a potem robi teatrzyk tak żeby się przestraszyły i zaczęły płakać. Nusia nie przyłącza się do zabawy, stoi z boku albo tuli dzidziusie. Jednak kiedy dziewczynki odnoszą dzidziusie do łóżeczka, Nusi dziecko wyślizguje się z rąk, upada na podłogę, nabija sobie strasznego guza i zaczyna płakać. Do pokoju wpada Puma i zaczyna krzyczeć na Nusię. Dziewczynka "w środku zamienia się w lód" i ucieka jak najdalej od mieszkania Helenki. W domu tata pyta co się stało, ale Nusia nie odpowiada. Tego nie da się opisać. Nusia chce się tylko schować. Idzie do garderoby i myśli o tym co się stało. Może dzidziusi leci krew? Przypomina sobie oczy Pumy, jaka była zła. Kiedy Nusia siedzi schowana już tysiąc minut zaczynają się do niej schodzić zwierzęta i starają się ją pocieszyć. Wtedy Nusia słyszy dzwonek do drzwi. To Puma z Helenką i dzidziusiami. Zapraszają ją na lody.

Wrażenia rodzica: Bardzo mądra opowieść. Typowy dla Lindenbaum styl: prosty język, świat widziany z perspektywy dziecka, nie skażony stereotypami (Puma nie wygląda jak typowa opiekunka, ma tatuaże, ostry, ciemny makijaż, duże kolczyki i fioletowe paznokcie). A do tego pouczająca opowieść o uczuciach dzieci - tym razem zmierzamy się z poczuciem winy, strachem, wstydem a również poczuciem niesprawiedliwości. Jak zwykle świetne ilustracje autorki. Książka do czytania i oglądania na wiele, wiele dni.

Wrażenia dziecka: S. uwielbia Nusię i jej przyjaciół więc i ta książka mu się bardzo spodobała. Zawsze bardzo przeżywa przygody bohaterów. Tym razem najbardziej zaintrygowało go zachowanie Helenki w stosunku do dzidziusiów, nie mógł pojąć dlaczego potrząsała łóżeczkiem? Dlaczego je straszyła? Bardzo spodobała mu się też postać Pumy.

Sugerowany wiek: 3+

Ogólna ocena: Polecam, bardzo udana "Nusia".

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz